કોણ તારુ,કોણ મારુ છોડ ને!

​કોણ તારું, કોણ મારું છોડ ને !

એકલા છે દોડવાનું, દોડ ને !!
જ્યાં ટકોરા મારવાનું વ્યર્થ છે;

કામ લે હિંમતથી, તાળું તોડ ને !!
રોજ જે ચહેરો સતત જોવો ગમે;

અાઈના પર એજ ચહેરો ચોડ ને !!
કેટલા ભેગા થયેલા છે સ્મરણ ?

તું સમયનો સ્હેજ ગલ્લો ફોડ ને !!
લે, હવે વધસ્તંભ પર આવી ઊભા !

હોય એટલાં ખીલ્લાં તું ખોડ ને !!
ત્યાં નિરંતર ઈશ વસતો હોય છે;

તું હ્દય સાથે હ્રદય ને જોડ ને !!
– હિમલ પંડ્યા ‘પાર્થ’


Posted

in

by

Tags:

Comments

Leave a Reply

%d bloggers like this: