Category: કવિતા

સર્વ કુટુંબીજનો તરફથી એકસરખો સ્નેહ અને આદર પ્રાપ્ત કરવો એ તારા જીવનનો સૌથી   મોટો પડકાર છે બેટા, માત્ર આપણે જ હમેશા  સાચા હોઈએ એવું નથી, બીજાઓ પણ સાચાં હોઈ શકે છે . ખાસ તો કોઈ પણ વ્યવસ્થામાં આપણે નવા હોઈએ ત્યારે બધું સમજવા માટે આપણાં સંસ્કારનું જતન કરીને આપણી મૌલિકતાને તબક્કાવાર વ્યક્ત કરવામાં આત્મસૂઝ અને…

ગમે તેવું વિરાટ કે વિકરાળ સત્ય હોય તું નિર્ભયતાથી યોગ્ય સમયે એનો ઉચ્ચાર કરજે . દિકરી, થોડુંક ખોટું બોલી લેવાથી અનેક મુશ્કેલીઓંમાંથી બચી જવાય છે એ તો હળાહળ ભ્રમ છે, એમ માનીને જે લોકોએ થોડા સમય માટે ખોટું બોલવાની શરૂઆત કરી તેઓં તો આ સંસારના જંગલમાં ખોવાય ગયા છે . બોલાતા સત્યને તું ઝાલી રાખીશ…

તારું ગીત તું ગાતી રહેજે બેટા, સિહ ટોળામાં એટલે હોતા નથી, એને ઘેટાં થઈ જવાનો ભય લાગે છે . ટોળા પાસે હોય છે અસંખ્ય મસ્તિષ્ક, પણ બુદ્ધિ હોતી નથી . ટોળા પાસે હોય છે અનેક બાહુઓં પણ  તે સર્જનશૂન્ય હોય છે . ટોળા પાસે હોય છે દિશા વિનાનું વહાણ અને લક્ષ્ય વિનાનાં તીર, સામર્થ્ય વિનાની શક્તિ…

પગલુછણીયા પર પગ લૂછીને આ ઓંરડે આવજો . બહારની જંજાળ ધૂળ માટી જેમ છે તેમની તેમ બહાર ભલે રહેતી . આ ઓંરડામાં ક્યારેય નહી લાવતા . તમારા વડદાદા આ ઓંરડામાં રહેતા . તમારાં વડદાદી આ ઓંરડામાં રહેતા . દાદા – દાદી અને બા – બાપુજીએ પણ આ જ ઓંરડામાં જીવન વિતાવ્યું . ગૃહદેવતા રૂપે હું બીજા કોઈનેય ગણતો નથી . જેમને માન્યા છે…

મન થાય છે, સમુદ્ર કિનારે બેસીને હવાની થપાટો સહેવાનું . મન થાય છે, જ્યાં એક વયોવૃદ્ધ વડલાદાદા ઊભા છે ત્યાં નિર્જન બપોરે ઘસઘસાટ ઉઘવાનું . વળી એવુંય મન થાય છે … ક્યાંય ન જઈને ફક્ત આ વરંડામાં બેઠાં  બેઠાં સૂર્યોદય – સુર્યાસ્ત જોવાનું કેવી રીતે આ અંધારામાંથી ઉપસી આવે છે આખું આકાશ અને વળી પાછું અંધારામાં ડૂબેય…

દુનિયા આખી જંપી ગઈ હોય ત્યારે વહેલી સવારે મારી દીકરી તારી આંખ ઊઘડશે સૂર્યના રથના ઘૂઘરા પૂર્વમાંથી સંભળાય અને પંખીઓં પોતાના માળા છોડી ગુંજન કરતા ઉડી નીકળે એ પહેલાં મારી દીકરી, તું જાગી જજે, નવા શરૂ થતા દિવસમાં સુખની રંગોળી પૂરવા માટે તું તારા વિશ્રામને જતો કરજે . સવારે અને સાંજે કુદરતની સામે સહેજ ઢળતા મસ્તકે, શાંત ચિત્તે તું…

સંસારમાં મૌનની પણ એક ભાષા છે, મૌનમાં છે હકાર અને નકાર . દીકરી, મૌન ઘણી વાર આપણને દુ:ખદ અકસ્માતોથી બચાવી લે છે, મૌન ઘણી વાર આપણી પ્રતિષ્ઠા વધારે છે . મૌન તો છે એક મહામુલી સંપતિ . દીકરીઓને  તો સહજ છે મૌનના વરદાન, તારા દરેક શબ્દને ઉચ્ચારતા પહેલા તું એને મૌનના સરોવરમાં સ્નાન કરાવજે , કારણ…

સુવર્ણ સંધ્યા એણે ચાહેલો ફક્ત તડકો, એણે ચાહેલા સમગ્ર દિવસો ચૈત્રના આંગણામાં બળબળતા . એના સમગ્ર જીવનમાં સૂર્યના ચંચળ અગ્નિઝરણાં ભલે વહેતાં મનમાં મનમાં એણે આવું જ ઈચ્છ્યું હતું . સ્વીકારવી અઘરી લાગે એવી આ કામના હૃદયમાં પ્રગટાવીને એ અસહ્ય સુખનું સુર્યસ્નાન કરતો રહ્યો : આ સિવાય એણે બીજી કોઈ પ્રાર્થના ક્યારેય કરી નહોતી . એ તડકે…

અજવાળાનો  તો કઈ તોટો નથી પરંતુ બધા કરતાં ઉંચી એક માત્ર પ્રકાશની છબી જ વારંવાર મારી આંખ  સામે  અંકાય છે . દૂર દૂર ગામડાના હાટ-બજારમાં સોદો પતાવીને પાંચ – સાત માઈલનો રસ્તો કાપી મેદાન વટાવી જયારે ઘર તરફ આવતો ત્યારે દૂરથી દેખાતું કે ઘરની છેક દક્ષિણ દિશામાં હાથમાં ફાનસ લઈને જાણે કોઈક ઉભું છે મારાં વૃધ્ધ – દાદીમાં .…

હું અને એકલું- બકુલ વૃક્ષ એય,  તમે બધાએ  પેલા નદી કિનારે સ્મશાનઘાટ પર મને કેમ આટલી બધી વાર એકલો પાડી દીધેલો ? બધાં ભેગા મળીને બહાર બેસી આરામથી ગપ્પા મારતા હતા ! ચાલો જાઓ, ભેગા મળીને મૃતદેહને ઠેકાણે પાડો . હું તો આ ચાલ્યો . મનમાં મનમાં આ વાત ઓછામાં ઓંછી પચાસેક વાર બોલ્યો હતો . મૂળ…