Category: સુવીચાર

દુઃખ નું  ઓસડ  દહાડા ને  રોગ નું  ઓસડ  કાઢા.

વૃક્ષ ગમે તેટલું  વિશાળ  બને  કે  ઊંચું  વધે પણ તેનાં મૂળિયાં ધરતી  થી  જોડાયેલા જ રહે છે .

ચીલે ચીલે  સૌ ચાલે  ,ચીલો ચાતરે તે શુરવીર .

ભોગી  બને  રોગી  અને  યોગી  રહે  નીરોગી

રુદિય માં  રામ , મુખમાં  નામ અને  હાથો માં કામ  , એ    છે   સુખ ના ધામ .

મૌન  એ  વાણી  નું  તપ છે.

પોતાનાં માનેલ  જયારે  પરાયા  બની  જાય છે,ત્યારે   હ્રદય   મહી  આઘાત   લાગી  જાય છે.

ભૂતકાળ  ના   ખ્યાલો   માંથી  બહાર  નીકળશું  તો   ભવિષ્ય   ભાર  વિનાનું    બનશે.

આપણી  પાસે   કાંઈ   ન  હોય   એ કરુણતા નથી, પણ  આપણું  કોઈ ન  હોય  એ મોટી  કરુણતા છે .

પગથીયા  ની  ખૂબી  એ  છે કે  પોતે  સ્થિર  રહીને  બીજા ને  ક્યાંક   પહોચાડે છે .