“માણસ” કેવું જીવી ગયો !

જે દી હતો પારણામાં તે દી ,

રમાડે એમ રમતો ગયો ;

ઝાલી આંગળી માવતરની ,

સીડી જીવનની ચડતો ગયો .(૧)
જ્ઞાન માટે નિશાળે ગયો ,

માસ્તર ભણાવે એમ ભણતો ગયો ;

ભણી ગણી પારંગત બની ,

યુવાનીમાં પગ મેલતો ગયો …(૨)
મૂછે વળ દેતા દેતા ,

છલાંગ ઈ ભરતો ગયો ;

મળે મોકો ગમે ન્યા,

મીઠો ઘા મારતો ગયો …(૩)
નોકરી કરી ધંધા ઘણા ,

પાર બધું પાડતો ગયો ;

ચાખી સ્વાદ સફળતાનો ,

નશા માં એ ડૂબતો ગયો …(૪)
સમાજનો એક ભાગ માની ,

કામ બધા ને આવતો ગયો ;

જેવા સાથે તેવા માની ,

વ્યવહાર કુશળ કરતો ગયો …(૫)
સમય ના વહેણમાં તણાતો તણાતો ,

સમય સાથે બદલાઈ ગયો ;

કોઈ કોઈનું નથી ઈ વાત ને વળગી ,

સ્વાર્થ ના રંગે રંગાઈ ગયો …(૬)
ખીસું નથી કફનમાં છતાં ,

એજ ખીસાને ખોળતો ગયો ;

ખાલી હાથ જવાનું છતાં ,

બેલેન્સ બધાનું કરતો ગયો …(૭)
અંતે જડી વેળા એ ઘડપણ ની ,

લાકડીના ટેકે ચાલતો ગયો ;

ઝાલી લીધી હાથમાં માળા ,

પ્રભુનું નામ જપતો ગયો …(૮)
મળ્યું એકાંત જે દી એને ,

સ્મરણ જીવન નું કરતો ગયો ;

લમણે હાથ દઈ બેસી ખૂણા માં ,

ચોધાર આંસુ એ રડતો ગયો …(૯)
ભોગવ્યા સુખ જીવન માં બધા ,

ફરજ એક ચુકી ગયો ;

ભગવાન હતા ઘરમાં છતાં ,

સેવા નો અવસર વિસરી ગયો …(૧૦)
ખોળિયું છોડવા મથે પ્રભુ ને ,

હાથ જોડી કરગરતો ગયો ;

વિચારે છે કવિ આજે ,

“માણસ ” કેવું જીવન જીવી ગયો …(૧૧)


Posted

in

by

Comments

Leave a Reply

%d bloggers like this: