Author: Maya Raichura

    ગુજારે  જે  શીરે તારે, જગત નો નાથ તે સહેજે, ગણ્યું  જે પ્યારું , પ્યારાએ , અતી પ્યારું ગણી  લેજે.

  સભાઓ માં નથી કે મહેફીલો માં નથી, જે મજા મૌન  માં છે  તે ચર્ચાઓ  માં નથી.

  મુજે તેરી હી  આરજૂ તેરી હી જુસ્તજુ  હૈ, મેરી હર  ધડકન  મેં તું હી તું  હૈ , ઈસ દુનિયા મેં  મુઝે  સબસે અઝીઝ  તું હૈ.

  તું  ભી હૈ હરજાયી તો મેરા ભી યહી  તોર  સહી , તું નહિ ઔર સહી ઔર નહિ ઔર સહી.

    થાક્યા ને વીસામો , હૈયે હુંફ ધરી હરખાઉ , મન માધવ માં લીન બનાવું, ભક્તિ થી ભીંજાવું, પ્રેમ લાગણી  થી તરબોળ એવું દીલ મારું બનાવું, પ્રભુ ને પણ રહેવા નું મન થાય એવું  હ્રદય  મારું બનાવું.

  જેમ તારાઓ આકાશ નું સ્મિત છે, વીજળી એ  વર્ષા નું સ્મિત છે, પુષ્પ એ બાગ  નું સ્મિત  છે, તેમ સંતાન એ  માં નું સ્મિત  છે.          

  નીયંતાએ  જીવન  આપ્યું છે તો જવી લઈશું , જરૂરત માં એકબીજાને  અનુકુળ  થઈ જઈશું ભલે અમને  કોઈનો પ્યાર  ના મળે, અમે સુવાસ  થઈને ફૂલ સાથે પ્યાર કરી લઈશું.

  ભંડાર જયાં ભરપુર  છે ,ત્યાં ખાનારું  કોઈ  નથી, જયાં ખાનાર ઘણા છે , ત્યાં ખાવાનું કંઈ નથી , તરસ્યા  મરે છે સેંકડો ,ત્યાં પાણી નથી , જયાં ધોધમાર  પાણી વહે, ત્યાં પીનાર કોઈ નથી.

  દીવાળી તો સૌ ઉજવે છે , કોઈ દીપ જલાવે છે તો કોઈ દીલ.  

  હોળી તો આપણે બંને  રમીએ છીએ ,ફરક એટલો છે  કે તમે રંગો થી ભીંજાઓ  છો ને  અમે  આંસુઓ થી.